Beklenen yaz gelmişti. Güneş her açıdan sıcaklığını belli ediyordu. Bahçede oyun oynayan çocuklar geçen seneden kalma karpuz çekirdeklerini sayıyorlardı. Ellerinde 40 tane karpuz çekirdeği vardı. Üç arkadaş topladıkları karpuz çekirdeklerini ne kadar sayarlarsa saysınlar aralarında eşit olarak paylaştıramıyorlardı. Hep bir arkadaşlarına eksik karpuz çekirdeği kalıyordu. İçlerinden birinin aklına güzel bir fikir geldi. Karpuz çekirdeklerini paylaşmak yerine tekrar toprağa ekip karpuz olmasını bekleyeceklerdi, böylece karpuz yetiştiren çiftçilerimizin karpuz soframıza gelene kadar ne kadar emek ettiklerini öğreneceklerdi. Hem kendi emekleri olan karpuzu hem de çekirdeklerini yiyecekler, kabuklarını da hayvanlara vereceklerdi. Üç çocuğa eşit şekilde karpuz çekirdeğini paylaştırmak için 3 ile kalansız bölünmeyi de öğreneceklerdi.

Mehmet Tan Vural,11 yaş